„Ucz się na błędach – tym razem nie na swoich!” – podpowiada Wydawnictwo Niebieskie na okładce książki Jakuba Łaszkiewicza „Kryształ”. Premiera 22 kwietnia!
„Kryształ” – realistyczna powieść o młodych dorosłych
„Kryształ” to realistyczna powieść o młodych dorosłych z Poznania. Anka, Zuzia, Bartek i Adam – czwórka przyjaciół, która wiedzie imprezowe życie w centrum wielkiego miasta. Alkohol, narkotyki, muzyka pozwalają im się wyluzować, dobrze zabawić i stworzyć pozór bycia atrakcyjnym dla otoczenia. Są też sposobem, aby zapomnieć o problemach przywiezionych z rodzinnych domów, nieudanych związkach, porażkach w pracy i na uczelni.
Szukamy autorów / twórców kontentu. Tematy: film, streetwear, kultura, newsy. Chcesz współtworzyć życie kulturalne twojego miasta? Dołącz do ekipy HIRO! Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej
Tytułowy „kryształ” to popularny dopalacz na bazie metamfetaminy. Daje uczucie błogostanu, przypływ energii, pobudzenie seksualne. Ale równocześnie obciąża serce i uszkadza mózg, prowadząc do psychoz i urojeń.
Autor „Kryształu” szkicuje świat pokolenia Z, do którego sam należy. Opisuje trudne relacje z rodzicami, dylematy związane ze studiami i pierwszą pracą, budowanie rówieśniczych relacji i pierwsze miłości. Podejmuje też tematy społeczne dotyczące młodych-dorosłych, którzy eksperymentują nie tylko z różnego rodzaju używkami, ale także eksplorują świat relacji angażując się w sugardating, związki z MILF-ami czy wręcz przeciwnie – z nieletnimi.
Wydawca oznaczył na okładce książki sugerowany wiek jako 16+. Sam autor mówi, że „Kryształ” jest „teoretycznie dla nastolatków i młodych dorosłych, w praktyce wydaje mi się, że ich rodzice też mogliby zerknąć okiem. I nikomu najpewniej to na złe nie wyjdzie”.
O autorze
Jakub Łaszkiewicz (ur. 2001) – młody pisarz, stand-uper, dziennikarz, mieszkaniec Poznania, z pierwszą książką debiutował jako 16-latek. „Pisanie czasami sprawia mi frajdę, bywa, że działa terapeutycznie, innym razem pozwala odciąć się troszkę od rzeczywistości, żeby wykreować własną, fikcyjną, na kartce” – mówi i dodaje, że lubi gry słowne i fascynuje go elastyczność języka polskiego. Doświadczenie stand-upera pozwala mu zachować językowy balans i równocześnie nie zbanalizować społecznego problemu, jakim są dopalacze i narkotyki. W „Krysztale” w czytelny sposób pokazuje mechanizm uzależnienia i jego skutki.
Autor o książce
„To historia o zagubionych młodych ludziach, którzy ćpają. Ludzie zawsze byli zagubieni i zawsze uciekali w używki. Zagubienie wynika przede wszystkim ze zderzenia z rzeczywistością, z tak zwanym dorosłym życiem. Musisz być odpowiedzialny, ogarniać rzeczy, podejmować decyzje, nieustannie szukać walidacji wśród przyjaciół lub ludzi, którzy się przyjaciółmi nazywają i w ogóle jesteś jak dziecko, które stary wyrzucił w foliowym worku na środek jeziora, a nieszczególnie umiesz pływać”.
