Uku, czyli Łukasz Plenikowski jest producentem, wokalistą oraz gitarzystą. Utwory Uku to oniryczna i organicznie brzmiąca elektronika z bogatym ambientem i medytacyjnymi rytmami.
Łukasz, czyli UKU ma na swoim koncie debiutancki album Otter Songs. Artysta tworzy także muzykę filmową i teatralną. W 2014 roku zadebiutował EPką Intension, wydaną na winylu przez francuską wytwórnię Eklektik Records. Ciepłe tekstury i fragmentaryczne melodie, podszyte głębokim basem i nerwowymi partiami klasycznych maszyn perkusyjnych, przykuły uwagę recenzentów i słuchaczy.
Wydany rok później, pochmurny Diskord z kompilacji Nowe idzie od morza, potwierdza liryczny kierunek muzyki Uku i stanowi przedsmak albumu, nad którym trójmiejski producent pracował przez ostatnie lata.
Otter Songs to pierwszy długogrający album muzyka. Choć na płycie przeważa oniryczny klimat znany z poprzednich produkcji, zmieniła się metoda twórcza: z minimalistycznej i dekonstrukcyjnej na maksymalistyczną. Podstawę utworów stanowią solidne, jednostajne rytmy, nadbudowane przez wielowarstwową, gęstą aranżację. Pierwszy plan okupują zwielokrotnione partie wokalne o bardziej tradycyjnym charakterze lub przetworzone i abstrakcyjne wokalizy.
– Imię i nazwisko:
Łukasz Plenikowski.
– Miesiąc urodzenia:
Lipiec.
– Muzyka to dla mnie:
Część życia, tak jak spanie i inne rzeczy.
– Kiedy chcę napisać piękny utwór, udaję się (w jakie miejsce?):
Do wydrojaskini.
– Moja muzyka ma kolor:
Czarny, biały, zielony, czerwony.
– Do tworzenia inspiruje mnie:
Film, doświadczenia życiowe, super dopracowana muzyka.
– Mój styl muzyczny określiłbym:
Jako elektronikę dla śpiochów.
– Chciałbym współpracować z:
Większą liczbą ludzi z lokalnej sceny.
– Swoją muzyką chcę przekazać:
Lepiej zostawić to odbiorcy.
– Internet to dla mnie:
Jeden, wielki, zajebisty szum.
– Główną cechą mojej osobowości artystycznej jest:
Introwertyzm.
– 5 piosenek z mojej playlisty to:
- Neon Pattern Drum Jona Hopkinsa
- Morgon Demen
- Majority Vote Sonae
- Tracks (Tall Bodies) Chelsea Wolfe
- Screen Shot Swansów
– Nie wyobrażam sobie życia bez:
Przyrody.
– Morze czy las:
Las.
– Epoka, do której należę:
Pewnie postmodernizm.
– Film/i lub książką, które wywarły na mnie wrażenie ostatnio:
Persona Bergmana, MaddAddam Margaret Atwood
– Moda jest dla mnie ważna/nie ważna, ponieważ:
Jest ładna, ale generuje dużo przy tym ultratony śmieci.
– Moje pasje:
Chyba tylko muzyka.
– Nie zastanawiam się nad:
Tym, czego nie jestem w stanie tu podać.
– Cisza to dla mnie:
Okazja do wglądu w siebie.
– Przed występem boję się, że:
Stracę kontrolę nad głosem.
– Słowa, których nadużywam:
W sumie, chyba (ale to akurat chyba jest zdrowe)
– W muzyce nie lubię:
Bezosobowości, konformizmu.
– Moje motto to:
Brak.
Tekst: Kasia Tilda Frąckowiak
