24 pytania do Hani Rani, której muzyka przenosi nas do innego wymiaru

Hania Rani to objawienie na polskiej scenie muzycznej. Pianistka, kompozytorka, wokalistka. Jej utwory przenoszą odbiorcę do innego świata, są magiczne i pełne emocji.

Artystka od 7 lat tworzy autorską muzykę, której owocem są projekty mające na celu przekroczenie granic podziału na gatunki i style. Jej kompozycje na pianinie zrodziły się z fascynacji tym instrumentem i pragnieniem interpretacji brzmienia dźwięku.

Artystka oprócz solowego projektu współtworzy także zespół tęskno. Na swoim koncie ma także współprace z Christian Löfflerem, Dobrawa Czocher oraz Hior Chronik. Występowała w najbardziej prestiżowych miejscach związanych z muzyką w Europie, między innymi w Funkhaus w Berlinie, The Roundhause w Londynie, czy w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Ponadto pojawiła się na festiwalu Open’er, Scope Festival i Eurosonic.

Szukamy autorów / twórców kontentu. Tematy: film, streetwear, kultura, newsy. Chcesz współtworzyć życie kulturalne twojego miasta? Dołącz do ekipy HIRO! Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej

– Imię i nazwisko:

Hanna Raniszewska

– Miesiąc urodzenia:

Wrzesień

– Muzyka to dla mnie:

Całe życie i wielka radość.

– Kiedy chcę napisać piękny utwór, udaję się (w jakie miejsce?):

Zamykam się w moim pokoju z pianinem.

– Moja muzyka ma kolor:

Mam nadzieję, że nie jeden.

– Do tworzenia inspiruje mnie:

Wszystko dosłownie co naokoło i w środku mnie.

– Mój styl muzyczny określiłabym:

Rysowaniem pejzaży.

– Chciałabym współpracować z:

Dobrym człowiekiem.

– Swoją muzyką chcę przekazać:

Trochę piękna.

– Internet to dla mnie:

Codzienność, czasem smutna, a czasem jedyna forma kontaktu z bliskimi ludźmi rozsianymi po całym świecie.

– Główną cechą mojej osobowości artystycznej jest:

Elastyczność

– 5 piosenek z mojej playlisty to:

• Sufjan Stevens – Mystery of Love
• Portico Quartet – Endless
• Nils Frahm –My friend the forest
• Nu, Joke – Who loves the sun
• Kirszenbaum – Samogongon

– Nie wyobrażam sobie życia bez:

Kawy, sztuki, przyjaciół i natury.

– Morze czy las:

Las nad morzem.

– Epoka, do której należę:

Tu i teraz.

– Film/i lub książką, które wywarły na mnie wrażenie ostatnio:

Film Wysoka dziewczyna K. Bałagowa.

– Moda jest dla mnie ważna/nie ważna, ponieważ:

Wolę ponadczasowość.

– Moje pasje:

Odpoczywanie i robienie zdjęć.

– Nie zastanawiam się nad:

Wczoraj.

– Cisza to dla mnie:

Największy luksus.

– Przed występem boję się, że:

Nie boję się.

– Słowa, których nadużywam:

Strasznie!

– W muzyce nie lubię:

Ego

– Moje motto to:

Właściwie motto babci Janeczki: Byle do wiosny

Tekst: Kasia Tilda Frąckowiak
Zdjęcie wyróżniające: Filip Skronc