Wawrzyniec Dąbrowski tworzący jako Henry No Hurry wypuścił niedawno nakładem wydawnictwa Paśny Buriat książkę „Alchemia czarnych lodowców”. Teraz rusza w trasę po Polsce. Tournée będzie składać się z koncertów (odbędą się w bibliotekach, kinach i teatrach) i spotkań autorskich. Co ciekawe, w planie są też już koncerty zaplanowane na wiosnę 2024 roku.
O autorze
Wawrzyniec Jan Dąbrowski (ur. 1982), choć urodzony na warszawskim Żoliborzu, mawia, że z gór był od zawsze. Komponuje, gra i pisze. Na swoim koncie ma 19 wydawnictw fonograficznych i przeszło pół tysiąca koncertów, w tym występy na takich festiwalach jak Open’er Festival (2010) czy Off Festiwal (2018). Od 2017 roku oddany niszowemu projektowi na poły muzycznemu, na poły podróżniczemu, jednoosobowemu, obwoźnemu zakładowi koncertowemu – Henry No Hurry. Włóczykij, samotnik i umiarkowany eskapista. Przez kolegów muzyków określany mianem pustelnika arystokraty. Od ponad 15 lat związany z myślą wschodu oraz tym, co nazywa praktyką bezruchu. Mieszka w różnych miejscach, obecnie w Górach Kaczawskich.
O projekcie Henry No Hurry
Jeden samochód, kilka instrumentów.
Bez pośpiechu, bez oczekiwań.
Sam ze sobą i swoimi „dziwactwami”.
Raz Henry a raz Harry.
Dr Jekyll i Mr Hyde.
Henry No Hurry to projekt na poły muzyczny, na poły podróżniczy i po trosze pisarski. Ten jednoosobowy zakład koncertowy Wawrzyńca Jana Dąbrowskiego [udzielającego się wcześniej m.in. w zespołach Henry David’s GUN i Letters From Silence] wyruszył w trasę na początku 2017 roku i do dzisiaj odwiedził ponad 330 miejsc w kilku krajach [Polska, Niemcy, Czechy, Słowacja, Ukraina, Szwajcaria, Łotwa, Estonia]. Henry No Hurry zagrał trasę koncertową, między innymi, po schroniskach górskich, po prywatnych mieszkaniach, a w 2020 przemierzył Polskę od Dolnego Śląska po Suwalszczyznę dając występy w tak nietypowych miejscach jak: złomowisko aut, opuszczony dworzec PKS czy wnętrze starej cerkwi. Nie zabrakło go także na festiwalach – z OFF Festivalem [2018], MiedziankaFest [2019], Songwriter Łódź Festiwal [2021], Kino Na Granicy [2021] oraz Patrząc na wschód [2020] na czele.
Pod względem scenicznym to osobliwy one man show, w trakcie którego kompozycje z pogranicza gatunków indie-folk oraz singer-songwriter przeplatane są licznymi anegdotami i ekscentrycznym filozofowaniem. Urozmaicone instrumentarium [gitary, ukulele, pianino, przeszkadzajki], nierzadko zapętlane przy pomocy loopera, tworzy wiele planów, a tym samym wrażenie jakby na scenie występowała więcej niż jedna osoba. Niektórzy odnajdują w tym spektaklu emocjonalność zbliżoną do takich wykonawców jak: Fink, Bon Iver czy Glen Hansard.
Jesienna trasa koncertowa bezpośrednio związana jest z wydaną w 2023 roku książką pt. „Alchemia Czarnych Lodowców” [wydawnictwo Paśny Buriat].
Jak mówi o niej sam autor:
„Ta, tworzona równolegle do warstwy muzycznej, powieść drogi, stanowi niejako podsumowanie sześciu lat doświadczeń eksperymentu pod nazwą Henry No Hurry”.
Możemy spodziewać się zatem zarówno zabawnych anegdot z życia w trasie koncertowej, opowieści o „zimowych odosobnieniach” jak i wielu innych luźnych przemyśleń, podanych z humorem i bez patosu.
Henry No Hurry ma również na swoim koncie trzy płyty „The Calving Of Inner Glaciers” [2019], „Maroon Dot” [2020] oraz „Koniec z panem” [2022]. Gra wyjątkowe koncerty!
O książce „Alchemia Czarnych Lodowców”
To, przesycona symboliką i realizmem magicznym, powieść drogi.
Dwaj muzycy, Henry i Harry, wyruszają w tajemniczą podróż, która początkowo przynosi upragnioną ulgę oraz wyczekiwane od dawna uczucie świeżości i zachwytu.
Przemierzane kilometry zdają się jednak w osobliwy sposób oddziaływać również na tektonikę ich stanów psychicznych.
Niepostrzeżenie znajoma rzeczywistość zaczyna się rozklejać i tracić wyraźne kontury, a bohaterowie stają przed pytaniem: czy to ucieczka, czy dążenie ku czemuś? A może ich podróż odbywa się w g ł ą b ?
Kiedy siatka współrzędnych geograficznych znika całkowicie, egzystencjalne otwarcie przybiera charakter tak gwałtowny, iż nieuchronnie prowadzi do pytań o własną poczytalność…
Fragment książki
„Przebyło się więc wreszcie ten nieskończenie martwy dystans, tę drogę widmo – od końca do początku.
Zaczynało się znowu chcieć.
Zaczynało się znowu żyć.
Znów się zaczynało.
Gnało nas na peryferia, na rubieże, ku kresom. Przeczuwaliśmy, że poza orbitami rozpędzonych miast musi przecież istnieć jakiś zupełnie inny wymiar. I teraz, właśnie teraz, potrzeba sprawdzenia tego stała się silniejsza od całej reszty. Byliśmy gotowi na wszystko! Chcieliśmy włożyć palec w ranę życia, poczuć ból, poczuć przyjemność, poczuć c o k o l w i e k, co wyrwałoby nas z tego stanu nieznośnej bylejakości. Uciekaliśmy z raju, który niepostrzeżenie stał się dla nas zdecydowanie za ciasny”.
Trasa jesienna
05.10 – Nowe Miasto nad Wartą
06.10 – Syców
07.10 – Czastary
08.10 – Doruchów
12.10 – Wałbrzych ***
13.10 – Świerzawa
14.10 – Boguszów-Gorce
15.10 – Przesieka
17.10 – Rzeszów ***
18.10 – Kraków ***
19.10 – Cieszyn ***
20.10 – Zabłocie k. Strumienia ***
25.10 – Goleniów
26.10 – Kostrzyn
27.10 – Nowe
09.11 – Łódź
10.11 – Warszawa
11.11 – Żółtańce ***
*** – spotkania autorskie
Plany koncertowe na wiosnę 2024 roku
21.03 – Suchorzów
22.03 – Kraśnik
23.03 – Kazimierz Dolny
06.04 – Biernatki/Kórnik
07.04 – Wiatrowiec/Wągrowiec
08.04 – Poznań
09.04 – Rokietnica
12.04 – Gorzów Wielkopolski
13.04 – Szczecin
14.04 – Nowogard
20.04 – Wrocław
21.04 – Mała Kamienica
