Czy życie kobiety w Japonii jest tak kolorowe, jak w anime? Co tak naprawdę oznacza tam termin kobiecość? Jaką rolę w społeczeństwie azjatyckim odgrywa płeć piękna?

Stereotypowy obraz kobiety w Japonii jest bardzo wyidealizowany. Kobieta musi być podporządkowana mężczyźnie, nie dopominać się o swoje prawa, zawsze się uśmiechać. Kobiecość wiąże się ze ślepym wypełnianiem tradycji narodu.

Brak równouprawnienia i powszechna dyskryminacja kobiet to od wieków niezmienna sytuacja w Kraju Kwitnącej Wiśni. Młode Japonki często są postrzegane w sposób czysto erotyczny, a popularność hostess, domów kąpielowych (tzw. domów publicznych), czy erotycznych mang i pornografii rośnie. Wiele dziewczyn czuje, że nie ma wyboru czy chcą wieść takie życie, czy nie, co prowadzi do braku poczucia satysfakcji.

Czytaj również: Japończycy stworzyli kopertę z niebem w środku

W szkołach dziewczęta uczą się tego, co uważa się za niezbędne damie. W społeczeństwie japońskim ideałem kobiecości jest dobra żona i mądra matka. Zawieranie małżeństwa w Japonii to w zasadzie umowa między rodzinami: pierwsza „randka” to po prostu poznanie się partnerów, w celu późniejszego zawarcia stosunku małżeńskiego. Nie ma tu mowy o miłości. Właściwie to dobrze widziane jest, by Japonka ukrywała publicznie swoje prawdziwe uczucia. Od chwili wstąpienia w związek małżeński, kobieta ma na swojej głowie prowadzenie domu.

Z czasem otwarto Japonkom drogi edukacyjne, a także dano im swobodę kariery. Jednak tylko pozornie. Bo, jeśli kobieta wybierze tę drogę, nie będzie miała czasu na prowadzenie domu i wychowywanie dzieci, czyli nie będzie dobrą żoną i mądrą matką!

Zazwyczaj pracują tylko młode Japonki, które nie są jeszcze mężatkami, ale tak naprawdę nawet w najlepszych firmach pełnią one raczej role estetyczne, są sekretarkami i podają kawę, mają się uśmiechać i usługiwać gościom.

Tekst: Magdalena Stasiuk