To już jest oficjalne i niezaprzeczalne. Moda dołączyła do tych tematów, na których każdy Polak się zna, głośno wypowiada swoje sądy i awanturuje się z podobnymi sobie na forum.
Słuchacze radiowej czwórki mieli jakiś czas temu okazję usłyszeć wywiad z dwiema licealistkami, które postawiły sobie za cel promocje młodych polskich projektantów. W audycji ,,Tędy po trendy” dziewczyny usilnie chciały nas przekonać do zmienienia nawyków w kwestii zakupu odzieży. Jedną ze strategii nastolatek z Noś się świadomie jest hejtowanie sieciówek. Modowe aktywistki uświadamiały słuchaczy, że kupowanie ubrań m.in. w imperium Amancia Ortegi jest czystym złem. Bowiem na zakupie sukienki w Stradivariusie cierpi nie tylko nasze ego narażone na atak klonów lecz także biedne dzieci w Kambodży, które przez całe dnie muszą pracować na to by Polacy mogli chodzić w takich samych sweterkach. Na pierwszy rzut oka inicjatywa wydaje się na tyle sensowna by jej przyklasnąć i poklepać dziewczęta po plecach w ramach gestu: oby tak dalej, powodzenia!
Jednak osobom obdarzonym zmysłem detektywistycznym i szukającym dziury w całym nie tak łatwo zamydlić oczy. Bo co znaczy promować młodych zdolnych z kraju nad Wisłą i bojkot większości sklepów z odzieżą?
Zacznijmy od początku, od wytłumaczenia sobie kilku podstawowych spraw. Kim są młodzi polscy projektanci? Czy są to osoby obdarzone genem kreatywności, które skończyły studia na kierunku pozwalającym rozwijać się w branży mody czy raczej ludzie, którzy dobrze wykorzystali koniunkturę, wielki boom na zakupy w Internecie i potrzebę „wyróżniania się z tłumu” tworząc sklep online z koszulkami w gwiazdki i trójkąty? Jeżeli za prawidłową odpowiedź uznam pierwszą opcje to OK, nie ma problemu. Promujmy projekty Anny Dudzińskiej, Agnieszki Orlińskiej i świeżo upieczonych absolwentów Katedry Mody. Jednak wchodząc na stronę internetową nossieswiadomie.pl odnieść można wrażenie, że dziewczynom chodzi jednak o tych „drugich projektantów”, tych od gwiazdek i trójkątów. I tu sytuacja trochę się komplikuje. Dlaczego? Nie dlatego, że kieruje nami zazdrość, chęć dogryzienia czy coś w tym stylu. Po prostu w tym miejscu ujawnia się brak konsekwencji albo inaczej – złe założenia projektu. Bo co możemy powiedzieć o czarnej bluzie z napisem CUTE BUT PSYCHO ? Czy aby na pewno jest ona czymś nowym, czymś co zwróci na siebie uwagę na polskiej ulicy i nada jej świeżości? Powątpiewamy. Druga kwestia, dziewczyny chcą też walczyć z sieciówkami m.in. dlatego, że wykorzystują pracę dzieci z Azji Wschodniej. W takim razie zadam pytanie, jak myślicie, gdzie została wyprodukowana bluza na której nadrukowano zabawny slogan? Na stronie marki produkującej dane bluzy nie ma ani słowa o składzie, ani kraju pochodzenia. Za to po cenie można wnioskować, że nie jest to raczej bawełna pochodząca z ekologicznej uprawy, ani produkt wyprodukowany w kraju, który nie wykorzystuje swoich pracowników. Czy założycielki tej oddolnej inicjatywy są tego świadome? Nie wiemy. Wydaje się nam jednak, że potrzeba trochę więcej zastanowienia nad samym sobą gdy chcemy nauczać innych.
Szukamy autorów / twórców kontentu. Tematy: film, streetwear, kultura, newsy. Chcesz współtworzyć życie kulturalne twojego miasta? Dołącz do ekipy HIRO! Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej
tekst| Paulina Niemczyk
