Ruch anti-bra. O co tak naprawdę walczyły feministki podczas antystanikowym protestów?

Pierwsze biustonosze pojawiły się w XIV wieku przed naszą erą, ale dopiero w XIX wieku, kiedy pojawiły się opaski, gorsety i staniki, staniki zaczęły przybierać współczesny kształt.

Ruch anti-bra stał się sprzeciwem wobec norm narzuconym kobietom przez społeczeństwo. Zbiegło się to z tzw. drugą falą feminizmu w latach 60. W 1968 roku konkurs Miss Ameryki przyciągnął protestujących, którzy krytykowali odbywające się tam konkurencje oraz ocenę kobiecych ciał. Uważali, że jest to dyskryminacja kobiet oraz stawianie ich wyglądu ponad ich wiedzę i inteligencję. Na pokazach protestujący nie palali staników. Do kosza na śmieci wyrzucali najróżniejsze kobiece produkty, jako symbol standardowego kanonu piękna.

Początki ruchu anti-bra sięgają konkursu Miss America w Atlantic City. Produkty przeznaczone dla kobiet, takie jak staniki, lakiery do włosów, przybory do makijażu, gorsety, sztuczne rzęsy zostały wrzucone do kosza na śmieci. Był to znak protestu przeciwko standardowemu kanonowi piękna oraz wymuszonej kobiecości.

W miarę upływy czasu kobiety z ruchu anti-bra zrezygnowały z noszenia staników. Jest to symbol walki o wyzwolenie kobiet oraz protest przeciwko tradycyjnym poglądom na temat kobiecości. Na zdjęciu powyżej, jedna z protestujących ściąga stanik przed domem towarowym San Francisco w 1969 roku.

Gloria Steinem – aktywistka społeczna i dziennikarka. Była założycielką nowojorskiego magazynu National Women’s Political Caucuc oraz feministycznego magazynu Ms. Stała się jedną z najwybitniejszych postaci ruchu wyzwolenia kobiet. U Steinem zdiagnozowana raka piersi. Jednak kobieta wygrała walkę z chorobą. Dalej broniła praw kobiet.

Jerry Hall znana jest ze swojego imponującego wzrostu (183 cm) oraz bujnych blond włosów. Hall była top modelką. Mogliśmy podziwiać ją na okładkach wielkich pism. W latach 70. promowała trend na nienoszenie stanika.

Trend na nienoszenie stanika stał się wszechobecny zarówno na ulicach, jak i na wybiegach. W latach 70. nienoszenie stanika było raczej modą, a nie pokazywaniem politycznych oświadczeń. Na zdjęciu długonoga Jerry Hall idzie po wybiegu w kultowej sukience Diane von Furstenberg podczas pokazu mody w 1975 roku.

Trend na nienoszenia stanika przeniósł się z wybiegu na duży ekran. W filmie Taxi Driver w reżyserii Martina Scorsese, aktorka Cybill Shepherd była ubrana w sukienkę w stylu projektu Diane von Furstenberg (oczywiście bez stanika).

Od lat 70. Bianca Jagger jest ikoną stylu. Bardzo często nie nosiła stanika. Historia ze zdjęcia. Podobno mąż Bianci poprosił ją, żeby założyła stanik, ponieważ na imprezę miała dołączyć jego mama. Bianca rozzłościła się i oczywiście odmówiła.

Artystka z zespołu Blondie była częstym gościem Studia 54 oraz bliską przyjaciółką Andy’ego Warhola. Jednym ze znaków rozpoznawczych stylu Debbie był brak stanika.

Lata 80. były dekadą, w których stanik symbolizował siłę. Wszystko to za sprawą Madonny, która ubrała stożkowy stanik od Jean Paul Gaultier. Dopiero w latach 90. kiedy top modelka Kate Moss pokazała się w prześwitującej kreacji bez stanika, trend ten wrócił na salony.

W latach 90. Friends był najpopularniejszym serialem na świecie. Trend na nie noszenie stanika trafił nawet tam. Jennifer Aniston, która wcielała się w rolę Rachel, spopularyzowała nie tylko charakterystyczną fryzurę, ale także nie noszenie stanika.

Sporna kampania #FreeTheNipple rozpoczęła się w 2012 roku, kiedy media społecznościowe zaczęły cenzurować kobiece ciało. Kampania opowiada się za tym, by kobiece sutki były akceptowane pod względem prawnym, jak i kulturowym. Ruch miał duże poparcie wśród celebrytów, między innymi Kendall Jenner, Miley Cyrus czy Rihannę.

Podczas nagród CFDA 2014 Rihanna na czerwonym dywanie wystąpiła w przezroczystej sukni pokrytej kryształami Svarovskiego. Dumnie patrzyła na zniesmaczonych paparazzi. W końcu zapytała, czy coś im nie pasuje, ponieważ jej sutki pokryte są kryształami Svarovskiego.

Tekst: Kasia Tilda Frąckowiak