Czy pretensjonalne filmy dają się lubić?

Jak pokochać pretensjonalne filmy, czyli wszystko, co chcielibyście o nich wiedzieć, ale baliście się zapytać. 

Jest czwartek wieczór, jesteście zmęczeni po pracy, chcecie zaplanować sobie weekend i otwieracie stronę kina multipleksowego, aby sprawdzić repertuar. Wszystko idzie po Waszej myśli, wybieracie bardzo długo wyczekiwany film i już nawet macie wybrane miejsca.

Przechodzicie do ostatniej zakładki i nagle widzicie cenę biletu. Cenę biletu, który kosztuje trzydzieści złotych. Może i nie było w tym problemu, gdyby nie fakt, że nienawidzicie być samotni w kinie, a zarazem chcecie za drugą osobę zapłacić. Także może i nie było w tym problemu, gdyby nie było zbyt dużo nowych filmów do obejrzenia.

Czytaj również: Mlaszcze, szeleści i głośno gada. Po co ludzie chodzą do kina?

Załamując się nad stanem konta bankowego, postanawiacie sprawdzić repertuar studyjnych kin. Widzicie film okrzyknięty przez krytyków najlepszym dziełem tej dekady i postanawiacie zaryzykować. Jednakże nie spodziewaliście się, że będzie to bardzo wymagający (i męczący) film, a także bardzo pretensjonalny w swojej formie. Wobec tego zaczynacie zadawać pytania i to właśnie na nie dzisiaj spróbujemy odpowiedzieć.

Czy da się jakoś podzielić te filmy na kategorie? 

Oczywiście, że się da. Najprościej można podzielić na dwie: przegadane i nierozmowne. Jak sama nazwa wskazuje, w pierwszej kategorii, bohaterowie ciągle dyskutują o kwestiach egzystencjalnych, poruszają kontrowersyjne tematy czy używają słów, których sami nie rozumieją. Natomiast drugie filmy są przeważnie bardzo powolne, pełne długich ujęć, a bohaterowie mówią jedynie lakonicznymi kwestiami. Te seanse są bardzo ciężkie, jeżeli oglądamy je po całym ciężkim dniu, bo ryzykujemy zaśnięciem, a byłoby to dość niezręczne, jeżeli wybierzemy się na film o chorowaniu na nowotwór.

Czemu uznanym recenzentom podoba się dany film, a mi nie?

Jeżeli nie podobał Wam się film, a chcesz dostosować się do innych, to staraj sobie wmówić, że Twój nieudany seans jednak był uroczy. Może wreszcie za dziesiątym razem słuchania Another Day Of Sun uda Ci się pokochać La La Land?

Czemu pretensjonalne filmy mają zazwyczaj otwarte lub bardzo przygnębiające zakończenia?

Bo zazwyczaj reżyserzy to sadyści, a widzowie (czyt. krytycy filmowi) masochiści.

Czy twórcy tych filmów wiedzą, o czym są ich dzieła?

Oficjalnie tak.

Czy można pokochać pretensjonalne filmy?

Jak najbardziej, wystarczy stopniowe oglądanie coraz bardziej niezależnych filmów i wmawianie swoich znajomym, że wszystko rozumiesz. Do takiego stopnia, że jak usłyszysz Wes Anderson, to dostaniesz mdłości. Kluczem do tego jest nadinterpretacja wszystkiego, co widzicie na ekranie. Jest to świetna zabawa, a najlepszą atrakcją jest film 2001: Odyseja Kosmiczna w reżyserii Stanley’a Kubricka!

W taki sposób można powiedzieć, że jesteście już gotowi na kolejny tani seans! Wyobraźcie sobie, że jesteś na bezludnej wyspie jedynie z pudełkiem przeterminowanych czekoladek. Na początku są ohydne, a później jakoś to idzie. Smacznego!

Tekst: Olek Lipski