Chiara, lat 16, mieszka w porcie Gioa Tauro w Kalabrii. Podczas wielkiego przyjęcia z okazji osiemnastych urodzin siostry, spotyka się jej cała rodzina. Niespodziewanie, jej ojciec znika bez śladu. Pozostawiając za sobą niewinność okresu dorastania, młoda dziewczyna stara się rozwikłać zagadkę jego zniknięcia. Opowiadamy o zbliżającej się włoskiej premierze.
Rodzina, krewni i przyjaciele, wydają huczne przyjęcie z okazji osiemnastych urodzin najstarszej siostry Chiary. Widzimy całą rodzinę w ciepłym i domowym zaciszu, który wypełniony jest atmosferą miłości i swobody. Carpignano spędza dużo czasu na przyjęciu urodzinowym – ale dłuższe sceny pozwalają nam obserwować i niemal uczestniczyć w dynamice wydarzeń.
Kiedy dziewczyna widzi, że jej ojciec, Claudio, i kuzyni odjeżdżają nagle czarnym samochodem, nastolatka nabiera podejrzeń. Kiedy następnego dnia rano, ojca nadal nie ma w domu, a dziewczyna nie otrzymuje odpowiedzi na swoje pytania, rozpoczyna własne śledztwo. Jej poszukiwania prowadzą w głąb mrocznej, kalabryjskiej mafii.
Antropologiczne śledztwo w Arpignano przybiera kształt opowieści o dojrzewaniu twardo stąpającej po ziemi, Chiary (Swamy Rotolo). Aby uniknąć sensacji, która jest sprzeczna z neorealistyczną etyką reżysera, Carpignano pozostawia większość przemocy poza ekranem, co staje się zręcznym posunięciem, aby stawić widzów w jednym szeregu z pełną obaw Chiarą. Chiara kończy kalabryjski tryptyk Carpignano w nieoczekiwany sposób, koncentrując się na mniej zmarginalizowanej populacji i stawiając czoła pytaniom o władzę. Dramat oglądamy więc z perspektywy outsidera, przerażonego, a jednak uwikłanego w całą sytuację. Podobnie jak w swoich poprzednich filmach, Jonas Carpignano, nie kreuje bohaterów ani złoczyńców, nie rozdziela winy ani nie wybiera stron. Zamiast tego przedstawia złożony świat i zagubionego bohatera, który musi zrozumieć, jak w nim żyć.
Jonas Carpignano dorastał między Rzymem, a Nowym Jorkiem. Po dwóch filmach krótkometrażowych, które zdobyły nagrody na 68. Festiwalu Filmowym w Wenecji oraz na Tygodniu Krytyki w Cannes w 2014 roku, wyreżyserował swój pierwszy film fabularny MEDITERRANEA. Drugi film fabularny Jonasa, A CIAMBRA, miał premierę na Directors’ Fortnight w Cannes w 2017 roku. A CHIARA, trzeci film reżyserii Carpignano, zamyka trylogię o miasteczku Gioia Tauro w Kalabrii.
Ostatnia część tej wyjątkowej trylogii trafi do kin już 27 maja 2022.
Autor: Anna Ciesielska / insta: ann.ciesielska
Materiały: Aurora Studio
Trampki męskie to uniwersalny dodatek, którego nie powinno zabraknąć w żadnej szafie. Jak się okazuje,…
Masz auto z 2005 roku albo starsze? Od lipca 2024 nie wjedziesz nim do centrum…
The Sims to wyjątkowa gra pod kątem muzycznym, ponieważ na przestrzeni lat coraz więcej artystów…
Zapowiada się przezabawna komedia o świecie, w którym wszyscy walczą o popularność. Tu nie chodzi…
Czy filmy lepsze od książek istnieją? – to pytanie, które zazwyczaj zanika pod wpływem licznych…
Pierwsze zapowiedzi filmu Niebezpieczni dżentelmeni były naprawdę intrygujące. Zagadka kryminalna z (przyszłymi) tuzami polskiej nauki…