Najdziwniejsze tradycje, które mrożą krew w żyłach ?

Mężczyzna z ustami przebitymi prętem i kwiecistym łancuchu na szyi

W każdej kulturze oraz religii  istnieję pewne zwyczaje. Wszystkie z nich w swojej bogatej historii mają określone rytuały, ceremonie, praktyki. Związane z narodzinami Boga, zmartwychwstaniem, boskimi objawieniami, poszczególnymi etapami naszego życia, dziękczynieniem lub pokutą. Jednak jak mówią, co kraj, to obyczaj. Sprawdźcie niektóre z nich.

Hinduskie Święto Thaipusam
Odbywa się ono ku czci boga Lord Muragan, który figuruję również pod kilkoma innymi nazwami. Jest on bogiem wojny, synem Shivy i Pavrati. Blisko milion pielgrzymów zmierza albo do Batu Caves lub Penangu dziękując za wysłuchanie ich próśb. Odbywa się podczas pełni księżyca w miesiącu Thai, który dla kalendarza tamilskiego jest odpowiednikiem stycznia. W ramach dziękczynienia decydują się na różne poświecenia. Chodzą boso kilkanaście kilometrów, ścinają i ofiarują Bogu swoje włosy, trzymają gliniane naczynia z palącym się wewnątrz ogniem, przebijają policzki i język symbolem Lorda Muragan – trójząbem lub na hakach wbitych w plecy dźwigają ołtarze lub owoce.

Zdjęcie przedstawia uczestnika świeta Thaipusam, który w ofierze przebił sobie policzki i język symbolem Lorda Muragan- trójząvem. Na czole ma namalowany symbol bindi. Męzczyzna na zjeciu bierze udział w świecie Thaipusam. W ofierze dla Lord Muragan dźwiga ołtarz wbity w skóre na specjalnych hakach. Przez te konstrukcję wygląda jakby był uwięziony za kolczastą kopułą.

Oferta pracy w HIRO

Lubisz tematy związane z muzyką, filmem, modą i chcesz współtworzyć życie kulturalne twojego miasta? Dołącz do ekipy HIRO! Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej


Rytuał plemienia Satere Mawe
Rdzenny lud tubylczy ma w swojej tradycji specjalny rytuał, który powtórzony 20 razy czyni chłopców mężczyznami. Kiedy chłopiec dojrzeje seksualnie, wychodzi z grupą rówieśników i lokalnym uzdrowicielem do dżungli w poszukiwaniu mrówek, które lokalnie zowie się mrówkami buna. Ból po jej ugryzieniu jest ponoć nieznośny. Zebrane mrówki narkotyzują różnymi ziołami. Następnie umieszczają w specjalnie tkanej rękawiczce, którą biorący w inicjacji chłopcy zakładają na dłonie. Uwięzione mrówki po przebudzeniu stają się bardzo agresywne, co wiąże się ze  sporym cierpieniem.

Lokalny uzdrowiciel ludu Satere Mawe pokazuję ręcznie tkaną rękawice, która na potrzeby rytuału wypełniona jest mrówkami buna, które są bardzo agresywne. Ma pomalowane na czerwono pół twarzy, w tle niewyraźnie widać innych ludzi. Fotografia młodego chłopca z plemienia Satere Mawe, który przechodzi proces stawania się mężczyzną. W tym celu przez 10 minut ma na rękach specjalnie tkane rękawice, które wcześniej wypełnioną mrowkami buna. Stoi spokojnie z rękami podniesionymi do góry, na twarzy ma wymalowane specjalne wzory.

Rytuały pogrzebowe w plemieniu Yanomami
Dla plemion zamieszkujących tereny Wenezueli oraz Brazylii bardzo ważne jest zapewnienie spokoju i wieczności duszom zmarłych. Z tego powodu ciało nieboszczyka się spala, a z popiołu, kości i zbóż gotuje się  zupę. Naturalnie, bliscy zmarłego ją wypijają, tłumacząc, że w ten sposób duch zmarłej osoby zagości w ciele jednego z nich. Straszne jest zostawianie dla nich martwych ciał do zaniku, ponieważ zmarła dusza może w przyszłości ich nawiedzać.

Grupa młodych chłopców z plemienia Yanomami, które jest w środku dżungli i aktualnie przygotowują sobie pokarm. Wszyscy są nadzy i mają pomalowane ciała. Fotografia plemienia Yanomami, które zamieszkuje Brazylie i Wenezuelę. Na zdjęciu widać grupkę kilkumastu chłopców i jednego dorosłego. Widoczne są umalowania na skórze oraz liczny piercing. Wszyscy trzymają bambusowe kijki.

Famadihana
Mieszkańcy Madagaskaru cały czas kultywują ceremonię famadihana. Najczęściej odbywa się ona podczas tamtejszej zimy, która trwa od maja do października. Według wierzeń to w tym okresie zmarłemu potrzebne są nowe całuny, które go okryją. Impulsem do famadihany może być także sen o przodku. Podczas rytuału szczątki zmarłegowykopywane z grobu, owijane świeżymi całunami i z powrotem chowane. Nieboszczyków układa się według wieku. Najstarszy przodek zajmuję miejsce przy wschodniej ścianie grobowca, a jego głowa skierowana jest na północ. Kolejnych zmarłych układa się według pokoleń, a ich głowy skierowane są na wschód. Po wszystkim jest czas na huczną fetę. Zebrani śpiewają tradycyjne pieśni i tańczą.

Zdjęcie ludu mieszkajacego na Madagaskarze, który kontynuuje tradycję famadihana. Wyjmują zmarłego z grobu, owijają nowymi całunami i chowają jeszcze raz. Na zdjęciu widać bliskich nieboszczyka, który trzymają go na rękach owiniętego w biały koc. Kolorowy obrazek przedstawiający uczestników ceremonii famadihana. Widać bliskich zmarłego, którzy tańczą, grają na trąbkach, śpiewają tradycyjne pieśni ku jego czczi. Na środku wielkiego koła tańczy dwóch mężczyzn, a wokół nich zebrana jest liczna grupa ludzi.

Obcinanie palców przez plemiona Dani
Dani lub Ndani, to plemię żyjące na ziemiach Papui Nowej Gwinei. Na znak żałoby, miłości i wierności do zmarłego okaleczają swoje dłonie. Mówiąc wprost, obcinają sobie palce. Kiedy bliski, jak żona lub małżonek, syn lub krewny odchodzi do krainy cieni, to strona cierpiąca żałobę ofiaruję mu swój palec, który reprezentuję jej ciało i duszę.

Na zdjęciu jest kobieta z plemienia Dani zamieszkującego Papue Nową Gwineę. Kobieta w ofierze bliskim, którzy zmarli podarowała pięć cztery palce. Na pierwszym planie są jej dwie dłonie, z czego prawa jest niemalże w całości pozbyta kończyn.

Tekst: Jakub Paciorek

5/5 - (1 vote)

Lubisz nas? Obserwuj HIRO na Google News