Modele pozujący do aktów współpracują z wieloma muzeami. Pozują nago, często przez wiele godzin w jednej pozycji. Oddają ciało dla sztuki. Dominic Blake w rozmowie dla The Guardian opowiedział, jak wygląda ich praca.
Pierwszy raz, gdy Dominic Blake zdjął ubranie przed klasą sztuki, było to, jak można sobie wyobrazić, zniechęcającym doświadczeniem. Nadal miałem na sobie suknię, a po twarzy spłynęły mi krople potu. Było około 40 osób, a ja patrzyłem na drzwi i okna na drogi ewakuacyjne – mówi Blake.
Blake wcześniej nie miał pojęcia, że jego ciało może być tak elastyczne. Podczas eksperymentów zdał sobie sprawę, że może tworzyć wyjątkowe pozy inspirowane różnymi rzeczami: na przykład gałęzie na drzewie lub poezję i muzykę. Podczas pozowania minuty mogą wydawać się godzinami. Bycie modelem życia nie jest łatwe. Może być bolesne, nudne i wymaga skupienia.
Duma wiąże się z tym, że nie chcesz złamać pozy, nawet jeśli twoje ramię jest martwe, a twoja noga jest w agonii.
Blake obecnie pracuje 18 godzin, od sześciu do siedmiu dni w tygodniu. Często jego praca nie była odpowiednio wyceniana, dlatego musiał nauczyć się negocjować i sam wyceniać artystę, z którym pracuje. Niektórzy malarze, którzy poprosili mnie o współpracę, sprzedają prace za 40 000 funtów. Byłoby groteskowo niesprawiedliwie, gdyby moja obniżka wynosiła 200 funtów – mówi.
Dominik Blake został modelem dla sztuki, jego koledzy po fachu często dla zaspokojenia ego. Jednak zgodnie twierdzą, że największą wartością life modelingu jest budowanie pewności siebie, wyzwanie fizyczne i satysfakcją emocjonalną.
Tekst: Aleksandra Siążnik
