Była cenioną powieściopisarką, chociaż według wielu mistrzostwo osiągnęła pisząc opowiadania, w których koncertowała się na ważnych momentach codzienności.
Clarice Lispector (1920-1977) w swoich opowiadaniach zwykła opisywać bohaterów uwikłanych z jednej strony w więzy rodzinne, a z drugiej – w więzy samotności. Nieprzypadkowo bohaterkami jej prozy są najczęściej kobiety. I nie tylko te zmysłowe, inteligentne, ale także te wyobcowane, na granicy załamania nerwowego.