Gotyk Polski wystawa. Gotyk w polskiej modzie początku 21 wieku

Rodzima moda po 1989 roku doczekała się już pierwszych podsumowań zbiorowych. Jednym z nich była zeszłoroczna wystawa Szafa Polska w galerii Dizajn – BWA Wrocław. Kolejnym krokiem jest próba bardziej szczegółowego opisu tej dziedziny wzornictwa. Gotyk Polski próbuje odnaleźć nie tylko kierunek w rodzimym projektowaniu ubioru, ale i język jego opisu.

Sam gotyk nie musi odsyłać nas bezpośrednio do przeszłości i kojarzyć się jedynie z czarnym romantyzmem. Gotyk to również subkultura wyrosła w podobnym czasie, co postpunkowa moda dekonstrukcyjna. To także przyszłość w wersji mrocznego sci-fi, cyberpunku i techno. Niektóre z tych referencji stanowiły inspirację do powstania zaprezentowanych ubiorów, inne pojawiły się przy próbie ich interpretacji.

Na początku drogi całej czwórki projektantów pojawił się element upcyklingu, czyli powtórnego wykorzystania „zużytej” mody. Razem z rodzącą się współczesną polską modą, próbowali oni stworzyć coś z niczego na zgliszczach tradycji rzemiosła krawieckiego i polskiego przemysłu tekstylnego.

Nie tylko łączą ich estetyczne podobieństwa, ale i osobiste powiązania. Nigdy nie stanowili formalnej grupy, jakie znamy na przykład z obszaru sztuki. Mimo wielu różnic, wielokrotnie pracowali razem – podkreśla kurator, Michał Niechaj.

Czy można odnaleźć wspólny klucz w ich podejściu do projektowania? Spróbujemy, wspólnie z zaproszonymi do projektu scenografami oraz samymi widzami, odpowiedzieć na to pytanie.

Ekspozycja poszerzona będzie o program działań towarzyszących i edukacyjnych, w ramach stałego projektu galerii Teraz Dizajn!. Projektanci, którzy biorą udział w projekcie:

Grzegorz Matląg – Maldoror

Rocznik 1986. W 2007 r. zakłada markę Maldoror Low Couture (z czasem Maldoror), czerpiąc nazwę z „Pieśni Maldorora” Lautreamonta. Po krótkim epizodzie z edukacją modową, postanawia się kształcić sam. Szybko zdobywa zainteresowanie mediów, dzięki awangardowej estetyce, wyróżniającej się na tle rodzimego projektowania ubioru. Prezentuje pierwsze kolekcje m.in. na tygodniach mody w Berlinie, Wiedniu, Reykjaviku oraz na targach w Amsterdamie. Od początku bierze udział w Fashion Week Poland. Przed swoim ostatnim pokazem w Łodzi, informuje znany tabloid, że zatrudni do pokazu tzw. „mamę Madzi”. Ten fałszywy news nie jest pierwszym przypadkiem, kiedy wykorzystuje antytezę celebryty, by ośmieszyć masowe media (m.in. w pokazie inspirowanym postacią Marii Magdaleny, modelką zostaje trashowa gwiazda reality show – Jola Rutowicz). Jest również autorem kostiumów do spektakli tanecznych, teledysków i tras koncertowych. Wykorzystuje nietypowe materiały i recykling do tworzenia własnoręcznie wykonywanych unikatów. Od 2012 r. uczy projektowania mody w School of Form w Poznaniu. W 2013 r. przeprowadza się do Berlina. Od tego czasu skupia się na indywidualnych zamówieniach i okresowych projektach. Jak sam twierdzi, jego kolekcje są stricte związane z prywatnym życiem i zainteresowaniami.

oluhi

‘oluhi’ rodzi się w 2002 r. Sprzedaż pojedynczych sztuk w londyńskich sklepikach stwarza możliwość pokazania małego portfolio, które trafia w końcu do ówczesnego magazynu A4. Redakcja proponuje pokaz grupowy w stolicy i promuje oluhi na swoich łamach. W tym samym czasie wygrywa konkurs Heyah. Kontakty z A4 owocują współpracą z tokijską agencją Dune, która prezentuje oluhi w Gallery Conceal (Shibuya, Tokyo) i sprzedaje do Permanent Modern (Kumamoto), Solomon Grundy (Hiroshima) i Ysh (Tokyo). Zachęcone oluhi przechodzi do drugiego etapu konkursu 'El Boton’ Mango Fashion Awards, Barcelona. W końcu dostaje zaproszenie na pierwszy w Polsce Off Fashion Week w Łodzi i Fashioner Opener, Gdynia. Zaczyna również wieloletnią współpracę z TO-EN Butoh Company, realizując kostiumy do spektakli: „Przemiany” (premiera – galeria Manhattan, Łódż), „Melanż” (premiera – Muzeum Narodowe, Gdańsk), „Żar” (premiera – Teatr Wybrzeże, Gdańsk). Odbywa też mały staż u Sruli Recht (niszowa, awangardowa marka z Islandii, która cieszy się wysokim poważaniem wśród krytyków).

Paulina Plizga

Urodzona w 1971 r. na Śląsku, z początkiem lat 90-tych wyjeżdża do Paryża, gdzie do dziś mieszka i pracuje jako niezależna projektantka i kostiumolog. Debiutuje w 1994 r. kolekcją zaprezentowaną w ogrodach Place des Vosges. Poza Europą i USA trafia do Japonii, gdzie w 2005 r. przeprowadza krawiecki happening – „trash factory” (w rekonstrukcji swojej pracowni, odszywa na miejscu unikaty na zamówienie klientów). Bierze też udział w działaniach z pogranicza mody i sztuki, m.in. „Transit station” Berlin, 2005 r. i Edynburg, 2006 r. (w trakcie performance’ u pokrywa farbą projekty wprost na modelkach), Raciborski Festiwal Sztuki Ciało. Duch. Miasto, 2008 r., wystawa „Nest” w galerii Korczynski, Paryż 2008 r. Regularnie pokazuje się na polskim tygodniu mody w Łodzi (dotychczas 8 kolekcji). Nagrodzona przez magazyn K Mag za kreatywność, jako “najlepszy projektant 2012 sekcji OFF Out of Schedule Fashion Philosophy Fashion Week Poland”. W listopadzie 2013 r. projektuje kostiumy i rekwizyty do spektaklu „Architektura światła” (Polski Teatr Tańca w Poznaniu). Łącząc skrawki materiałów tworzy własne tkaniny – „gniazda” z nici oraz patchworki o fakturze imitującej pióra i spękaną korę drzew. W swej twórczości nawiązuje do dzieł takich polskich artystów jak Abakanowicz, Hasior czy Potworowski.

Sylwia Rochala

Urodzona w 1988 r. w Pruszkowie, ukończyła MSKPU w Warszawie. Pozostałe studia odbywa na Katedrze Ubioru ASP w Łodzi, a obecnie na wydziale historii sztuki UKSW w Warszawie. Od czterech lat tworzy kolekcje, w których stara się łączyć aspekt użytkowy z wykorzystaniem ręcznie obrabianych tkanin. Pierwszym sukcesem projektantki była wygrana w konkursie Re-Act Fashion Show 2009. Jej prace dostrzegły również organizacje ekologiczne, doceniając wtórne użycie surowców w procesie projektowania. Dzięki prezentacjom na łódzkich i berlińskich tygodniach mody została doceniona przez redakcje magazynów „Vogue Italia”, „Hype”, „Elle” czy „Viva! Moda”. Niedawno wyróżniono ją w książce „Refashioned” (wydawnictwo Laurence King), opisującej najważniejsze dokonania ekomody. W kolekcjach wychodzi od konceptualnych inspiracji, których zakres sięga od szamańskich strojów obrzędowych po kulturową refleksję nad relacją ciała i ubrania. W swoim dorobku ma też współczesną interpretację japońskiej techniki boro i kolekcję inspirowaną powieścią Philipa K. Dicka „Do Androids Dream of Electric Sheep?”. Aktualnie łączy pracę nad nową kolekcją z rolą redaktor naczelnej nowopowstającego magazynu MOODBRD, poświęconego europejskiej sztuce i kulturze.

Kurator wiodący: Michał Niechaj
Współkurator: Michał Grzegorzek
Scenografia: Witalis
Identyfikacja wizualna: Jakub Stępień (Hakobo)

Wernisaż: piątek, 14 marca 2014, godz. 19.00
Czas trwania wystawy: 14 marca – 30 kwietnia 2014

Galeria Dizajn – BWA Wrocław
ul. Świdnicka 2-4, Wrocław

http://www.bwa.wroc.pl/