Dziś 70. rocznica Powstania Warszawskiego. Nikt nie będzie dyskutował o tym, czy było potrzebne, czy było warto. Przez cały dzień myśleć będziemy o bohaterach tamtych czasów, o ludziach, którzy mieli wzniosły cel – wolność, do którego konsekwentnie dążyli. Dziś o „godzinie W” zatrzymamy się i upamiętnimy poświęcenie walczących i poległych. Wśród nich byli ludzie związani z wojskiem, zbrojeniem, ale także humaniści, muzycy, ludzie sztuki, filmu czy teatru. Przypomnijmy kilka sylwetek.
MIECZYSŁAW FOGG
Kto nie kojarzy tego charakterystycznego głosu, czy tytułów takich jak „Tango milonga”, „To ostatnia niedziela”, „Pierwszy siwy włos”. Kariera artystyczna Fogga zaczęła się w okresie międzywojennym i trwała przez kilka dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej. W dniach powstania był jednym z najpopularniejszych artystów biorących udział w koncertach dla powstańców i ludności cywilnej. Jak odnotowano w archiwach, w dniu powstania piosenkarz dał sto cztery występy w schronach, szpitalach polowych, na barykadach. Zagrzewał do walki, podtrzymywał nadzieję, dawał namiastkę normalności w tych, trudnych dla warszawiaków dniach.
TADEUSZ GAJCY
Występujący pod pseudonimami: “Karol Topornicki”, “Roman Oścień”, “Topór”. Poeta czasów wojny, żołnierz AK. Walczył słowem i czynem. W 2009 z ramienia Muzeum Powstania Warszawskiego powstała płyta „Gajcy!”, na której jego wiersze aranżowane są przez współczesnych artystów.
Film: https://www.youtube.com/watch?v=HhdG1UtI8bc
STEFAN KISIELEWSKI
Polski prozaik, publicysta, kompozytor, krytyk muzyczny. Zdobywca wielu nagród muzycznych. W czasie powstania stracił większość kompozytorskiego dorobku. W 1991 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
JAN EKIER
Niestrudzony pianista i kompozytor. W czasie powstania warszawskiego dał kilkadziesiąt koncertów dla walczących i rannych powstańców. Grał między innymi w salach Konserwatorium na Powiślu i auli Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.
KRYSTYNA KRAHELSKA
Warszawska syrenka. Była łączniczką do zadań specjalnych, a w okresie powstania sanitariuszką 1108 plutonu dywizjonu “Jeleń”, który atakował Dom Prasy przy ul. Marszałkowskiej 3/5. Ciężko ranna zmarła drugiego dnia powstania. W latach 1936-1937 pozowała rzeźbiarce Ludwice Nitschowej do pomnika warszawskiej Syreny.
Tekst | Anna Wawszkiewicz